پیک نت

با اين قضاوت نظام می ماند؟

نه هواپیمای سی 130 بی صاحب بود

نه قربانيان سقوط آن بی کس و کار

م. صادقی

من خواهر شهيد مهدی صادقی هستم. از خبرنگارانی که آذر ماه 1385 در سقوط هواپيمای سی 130 شهيد شد. با گذشت يک سال و نيم از سقوط هواپيما و شکايت ما به سازمان نيرو های مسلح و رفتن پيش دکتر احمدی نژاد و آقای شاهرودی و با وجود اعتراض اوليای دم به نحوه پيگيری حادثه و اعلام نام مسببين حادثه، چند روز پيش اعلام شد که8 متهم پرونده هم تبرئه شده اند. واقعا جالب است. مگرمی شود حادثه ای اتفاق بيفتد و مقصر و مسبب نداشته باشد؟ مگر می شود 100 نفرنخبه اين کشور را سوار هواپيمای فرسوده کرد و آن ها را به کشتن داد و بعد اعلام کرد اين حادثه هيچ مقصر نداشته است؟ شما را به خدا اين حادثه را بررسی کنيد. شما را به خدا ما را راهنمائی کنيد که چگونه می توانيم نگذاريم خون شهدايمان راپايمال کنند شما را به خدا صدای ما را به جهانيان برسانيد که در ايران اسلامی در سال پيامبر اعظم و بنام دادگاه عدالت علی به نا حق و بنا به مصلحت نظام قضاوت می شود

www.peiknet.com

موسیقی ملل : این جا را کلیک بکنید

خواننده ازبک : فیروزه
ترانه : دختر افغان
ایسنا
المرت از افزایش 25 درصدی کمک نظامی آمریکا به اسرائیل استقبال کرد
به دنبال افزايش كمك‌هاي نظامي آمريكا به رژيم صهيونيستي و كشورهاي ميانه‌روي عرب، ايهود المرت (يكشنبه) از كمك قابل توجه نظامي آمريكا به اسراييل كه هدفش كاهش نگراني‌ها در خصوص فروش تسليحاتي قريب الوقوع اين كشور به عربستان است، استقبال كرد به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) به نقل از روزنامه هاآرتص، منابع آگاه در بيت المقدس به اين روزنامه چاپ رژيم صهيونيستي گفتند: واشنگتن آماده‌ي افزايش كمك نظامي به اسراييل به منظور كاهش نگراني‌هاي موسسات دفاعي اسراييل در خصوص فروش تسليحاتي واشنگتن به رياض است ايهود المرت نخست وزير اسراييل، اظهار داشت: اسراييل از خواست‌هاي واشنگتن براي تقويت كشورهاي ميانه روي عرب از طريق فروش تسليحات به آنها تقدير مي‌كند المرت با اشاره به برنامه‌ي هسته‌يي ايران گفت: ما نياز آمريكا به مساعدت كشورهاي ميانه روي عرب كه از يك سو در كنار آمريكا ايستاده‌اند و از سوي ديگر در مبارزات عليه ايران در كنار ما قرار دارند را مي‌فهميم نخست وزير اسراييل اظهار داشت، وي و جورج بوش رييس جمهور آمريكا، در مذاكرات ماه گذشته در كاخ سفيد توافق كردند كه اسراييل ‌٣٠ ميليارد دلار كمك نظامي در طول يك دهه دريافت كند كه اين رقم معادل دريافت سه ميليارد دلار كمك نظامي آمريكا به اسراييل در سال مي‌شود المرت به خبرنگاران گفت:‌ اين رقم افزايش ‌٢٥ درصدي كمك نظامي آمريكا به اسراييل را نشان مي‌دهد. من فكر مي‌كنم اين اقدام بسيار مهم و شگرف در كمك دفاعي به اسراييل است به نوشته‌ي روزنامه‌هاي نيويورك تايمز و واشنگتن پست، انتظار مي‌رود بسته‌ي سلاح‌هاي پيشرفته پيشنهادي به عربستان در مجموع ‌٢٠ ميليارد دلار باشد در اين گزارش آمده است: اين سلاح‌ها شامل بمب‌هاي پيشرفته‌يي است كه از طريق ماهواره‌ هدايت مي شوند و همچنين تجهيز جت‌هاي جنگنده‌ي اين كشور و ناوهاي جديد عربستان است مقامات برجسته اعلام كردند، آنها گمان مي‌كنند دولت آمريكا نگراني‌هاي اسراييل را با وعده‌ي ارائه‌ي ‌٤/٣٠ ميليارد دلار كمك نظامي طي يك دهه به اين رژيم كاهش داده است اين مقامات عنوان داشتند: پنتاگون علاوه بر ارائه‌ي وعده افزايش كمك‌هاي نظامي، از مقامات عربستان خواسته تا محدوديت‌هايي را در خصوص برد، اندازه و محل بمب‌هاي هدايت شونده از طريق ماهواره از جمله تعهد به عدم ذخيره اين سلاح‌ها در پايگاه‌هاي هوايي نزديك اسراييل اعمال كنند

لوموند دیپلماتیک فارسی ژوئیه 2007

شیعیان دشمنان جدید

پس از ١١ سپتامبر، جهان با حيرت زدگي دريافت که «مبارزان آزادي» افغاني که پيش از آن بخاطر مقاومت در برابر امپراطوري شر (شوروي) مورد تجليل پرزيدنت رونالد ريگان واقع شده بودند، برداشت بسيار بديعي از آزادي دارند

القاعده از اين بي خردي آمريکائي ها زاده شد. آيا بيست سال بعد، واشينگتن از اين «گمراهي» درسي گرفته است؟ اگر به اطلاعاتي که روزنامه نگار مشهور آمريکائي سيمور هرش استناد کنيم، پاسخ منفي است. از قرار معلوم، آمريکا ائتلافي با شرکت کشورهاي عرب ميانه رو سني به راه انداخته تا به همه جنبش هاي ضد ايراني و ضد شيعه از جمله «تندرو»هاي آنان کمک رساند.

نمونه مشخص آن لبنان است که حکومت فواد سينيوره با اپوزيسيوني (مخالفاني) مقابله مي کند که حزب الله شیعه بر آن مسلط است. هرش در بررسي خود، حتي پيش از آن که حرفي از فتح الاسلام به ميان آمده باشد، از توسعه گروه هاي سني راديکال (قاطع و تندرو) وابسته به القاعده نگران است. بخشي از منابع مالي اين گروه ها را نيروهاي نزديک به اکثريت و حزب آقاي حريري تامين مي کنند. « و ما، ايالات متحده، به جاي ديگري چشم دوخته ايم در حالي که پول ما و عربستان سعودي پنهاني نصيب اينان مي شود. (...) چرا ما از اين افراد پشتيباني مي کنيم، منظورم سلفي هاست که دو سال پيش آنها را دستگير و روانه گوانتانومو مي کرديم؟ براي اين که ، اکنون متحدين بالقوه عليه حزب الله هستند

روزنامه نگار ديگري، ديويد ساموئل اين افشاگري ها را تاييد کرده است. (٢) در شرايطي که پيروزي دموکرات ها در انتخابات کنگره آمريکا در نوامبر ٢٠٠٠ بحث و مجادله تندي در واشينگتن ميان کساني که به پيروزي در عراق معتقد بودند و آناني که طرفدار مذاکره با ايران و سوريه بودند، بر انگيخت؛ «[کوندوليزا] رايس و همکارانش در دولت تصميم گرفتند تا راه سومي انتخاب کنند که گستاخانه و پرخطر بود. (...) دولت سرانجام مخلوطي زيرکانه از ديپلماسي ، فشاراقتصادي، تمرينات نظامي بسيار گسترده، جنگ رواني و عمليات مخفي برگزيد. براي عمليات مخفي که شامل تامين مالي جنبش هاي مذهبي و شبه نظامي در عراق، ايران، يا لبنان و سرزمين هاي اشغالي فلسطين مي شد، هزينه اي بالغ بر ٣٠٠ ميليون دلار ضروري بود. اين بودجه را عربستان سعودي و ديگر کشورهاي ذينفع در خليج [فارس] تامين مي کنند». پس از اين، ايران جاي القاعده را به عنوان دشمن شماره يک گرفته است


http://ir.mondediplo.com

پاورقی ها:

1 – Seymour Hersh, "The redirection: A strategic shift" The New yorker, 5martch 5th, 2007.07.01 نقل قول ها از مصاحبه هرش با سایت زیر، در 13 مارس 2007، استخراج شده است. www.antiwar.com

2 – David Samuels, "Grand illusions", The Atlantic Monthly, Washington, DC. June, 2007.

*Les chiites, le nouvel ennemi

سایت تغییر برای برابری

http://www.wechange.info/

بهاره هدایت و امیر یعقوبعلی فرزندان خانواده بزرگ کمپین یک میلیون امضاء

خدیجه مقدم

بهاره هدایت سمبل پیوند جنبش زنان و جنبش دانشجویی و عضو فعال کمپین یک میلیون امضاء است که به خاطر یک تحصن کوچک دانشجویی (6نفره) از 18 تیرماه در زندان اوین بسر می برد و امیر یعقوبعلی را روز چهارشنبه 20 تیرماه، هنگام جمع آوری امضا در یک بعد از ظهر داغ تابستان در پارک اندیشه دستگیر کردند و او هم امروز در زندان اوین در بند است.

این روزها با خود می اندیشم بهاره و امیر اینک در زندان به چه می اندیشند؟ به مادرانشان؟ به خانوادهایشان؟ به دوستانشان؟ به آرمان هایشان؟ به سرنوشت خود؟ به ناجوانمردی ها و بی عدالتی هایی که در حق شان شده؟ به آینده کشورشان؟ .... یقین دارم آنان در چهاردیواری کوچک و سیمانی زندان به همه اینها فکر می کنند و بحق نگرانند، نگران خانواده شان، نگران خودشان، نگران کشورشان و نگران عدالت خواهی و انسانیت که به بند کشیده می شود.

کاش می توانستم صدایم را به بهاره برسانم و بگویم: بهاره جان مادرت به رغم کمردرد شدید عصبی که پس از دستگیری تو بر او عارض شده، شیر زنی است که هم خانه و بچه ها و پدرت را به خوبی اداره می کند و هم به هر وسیله ای شده صدای حق طلبانه خود و دخترش را به مردم و مسئولین می رساند. مادرت بیش از پیش به آرمان های تو نزدیک شده و به دخترش و یاران در بند او احترام می گذارد. و همچنان دعای خیرش را بدرقه راه تان می کند. به یقین انرژی های مثبت زنان و مادران و همه مردمی که برای آزادی ات لحظه شماری می کنند به تو می رسد و قوی تر از همیشه می توانی از راه بر حق ات، از عدالت و برابری خواهی دفاع کنی. دوستان تو، مادرت را تنها نمی گذارند و مصمم تر از همیشه برای آزادی ات تلاش می کنند و هر روز بر تعداد اعضای کمپین یک میلیون امضاء، افزوده می شود و همه بیش از گذشته جدی تر فعالیت می کنند. بهاره جان هر بار که تو را می دیدم، در میدان 7 تیر، در دفتر دانش آموختگان، در مراسم سالگرد 22 خرداد و در نشست های کمپین، با خود می گفتم: خدای من این دختر جوان، چه شور و شعوری دارد. و با خود می اندیشیدم که خوشا به حال مملکت مان که چنین دختران و زنانی دارد و البته بدا به حال آنانی که وجدان های در خواب فرو رفته شان مانع از درک و پذیرش چنین سرمایه هایی می شود.

این روزها وقتی به یاد امیر می افتم با خود می اندیشم که ای کاش می توانستم به امیر بگویم پسرم تو درس بزرگی به تمام مردان ایران زمین دادی که: «مردانگی در عدالتخواهی است»، هر چند مجبور باشی «سهم» ات را که در قوانین به طور تبعیض آمیز در اختیار تو گذاشته اند با خواهرانت تقسیم کنی و خودت پیشقدم عدالت و برابری باشی.

نمی دانم آنانی که تو را به بند کشیده اند می دانند که تلاش های تو برای سعادت فرزندان آنان نیز هست، ولی این را می دانم که تو با متانت و وقار همیشگی از تلاشی که برای برابری خواهی می کنی جانانه دفاع خواهی کرد. کاش می توانستم به امیر بگویم دوستانت تولد 20 سالگی ات را با خانواده ات جشن گرفتند و به راستی، تولدت بر ما و بر همه مردم مبارک باد که تو فرزند ملتی.

حق دارند آقایان پلیس امنیت کلانتری 104 باور نکنند که پسری 20 ساله، دانشجوی سال سوم دانشگاه علامه، در گرمای تابستان، برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان با مردم به صحبت بنشیند و از آنان نیز بخواهد که برای تغییر سرنوشت خود با یک امضا هزینه کنند، چرا که خود هر روز جوانی اش را هزینه می کند.

و ای کاش گوش شنوایی بود و حرف های ما را می شنید که به کدامین جرم فرزندان ما را به بند کشیده اید؟ اینان فرزندان برومند این ملت اند که تخصص و تعهد را به معنای واقعی یکجا دارند و برای به دست آوردن تخصص بیشتر و کمک به توسعه کشورشان در معتبرترین دانشگاه ها مشغول تحصیل اند و تعهد را نه کور کورانه و به مسئولین بی تعهد و قانون شکن، بلکه به زنان و کودکان و دانشجویان این مرز و بوم احساس می کنند.

دلم می خواهد به همه بگویم که چه افتخاری بالاتر از این برای مادرانی که آرمان های عدالتخوانه خود را ذره ذره به جسم و روح فرزندانشان منتقل کرده اند و اینک از ثمره تلاش های آنان، همه بهره مند می شوند. و دلم می خواهد فریاد بکشم که من به عنوان یک مادر، روزها و سال های پر فراز و نشیبی را طی کرده ام و به آرمان های خود که همانا برقراری عدالت اجتماعی و برابری جنسیتی است وفادار مانده ام و هم اینک نیز دوشادوش فرزندان ام به مبارزه خود ادامه می دهم و از حق فرزندان این ملت نخواهم گذشت. از این رو با صدای بلند می گویم: فرزندان کمپین را هر چه سریعتر آزاد کنید.

سایت روز

چه کساني از واردات شکرسود مي برند؟

صنعتي در حال ورشکستگي

آرش معتمد

خبرگزاري اقتصادي ايران در گزارشي مي نويسد: "وقتي از فروشندگان و خريداران از فراواني شکر خارجي در بازار مي پرسي، مي گويند شکر خارجي در بازار به اندازه اي فراوان است که اگر واردکنندگان براي دو سال آينده وارد نکنند اين ميزان شکر پاسخگوي نياز کشور است". اين گزارش خواندنيست.

داستان شکر در ايران به گونه اي تلخ است که حتي روزنامه سردار شريعتمداري نيز نتوانسته از آن بگذرد.به نوشته اين روزنامه "واردات بي رويه شكر در سال گذشته، باعث عدم پرداخت بهاي چغندر و كاهش سطح كشت آن در سال جاري شد".

احمدعلي شيخي مديركل دفتر نباتات صنعتي وزارت جهادكشاورزي هم اين بحث را در گفت و گو با خبرگزاري فارس چنين بازگو کرده است: "واردات رسمي شكر در سال 85 در حالي صورت گرفت كه سطح كشت چغندر در سال زراعي 85-84 به بالاترين رقم خود يعني 180 هزار هكتار و توليد چغندر به ركورد بي سابقه 6 ميليون و 593 هزار تن رسيده بود."

آن هم در شرايطي که "كل مصرف قند و شكر كشور سالانه حدود 85/1 تا 9/1 ميليون تن است و با توجه به توليد داخل حداكثر نياز كشور 650 تا 700 هزار تن است، اما در سال گذشته 456/2 ميليون تن شكر (حدود 4برابر نياز) وارد كشور شد."

نتيجه اين وضعيت به زبان آقاي شيخي اين است: "واردات حدود 3 برابري شكر مورد نياز كشور در سال گذشته باعث انبار شدن شكر كارخانه هاي داخلي شد و كارخانه ها نتوانستند بهاي چغندر كشاورزان را بپردازند كه آنها هم نتوانستند نهاده هاي توليد را به موقع تهيه كنند."

از سوي ديگر از آنجا که "هنوز برخي كارخانه ها نتوانسته اند، بهاي چغندر كشاورزان را بپردازند" ميزان طلب کشاورزان به" حدود 6 تا 7 ميليارد تومان" رسيده است.

روندي که نه تنها متوقف نشده، بلکه "طبق آمار رسمي گمرك در بهار سال جاري نيز 466 هزار و 400 تن شكر و قند به ارزش 170 ميليون دلار وارد كشور شده است" و اين يعني آنکه: "واردات شكر و قند در سال گذشته در طول تاريخ كشور بي سابقه بوده است."

اين واردات بي سابقه به گفته رييس کميسيون کشاورزي مجلس موجب شده تا بودجه خريد صرف بودجه واردات شود و در نتيجه "شكر كارخانه هاي داخلي با توجه به هزينه توليد هر كيلوگرم 500 تومان روي دستشان بماند و كارخانه ها با بحران كارگري و عدم پرداخت 2 تا 4 ماهه حقوق كارگران مواجه شوند."

نتيجه: هزاران تن از کارگران نيشکر هفت تپه که از آغاز سال جاري هيچ حقوقي دريافت نکرده بودند، با مشاهده عدم رسيدگي مسئولين کارخانه به خواستهاي خود دست از کار کشيدند.اين کارگران در طول 2 سال روي کار آمدن دولت احمدي نژاد بارها دست به اعتراض و اعتصاب زده اند. پاسخ اين اعتصاب هااز جانب حکومت، برخورد هاي شديد امنيتي بود و از جانب مسئولين کارخانه ها، به نقل از ايلنا چنين: "انبارهاي شركت تا سقف انباشته از شكر است امابازار فروش پيدا نمي شود. نقدينگي نداريم."

به اين ترتيب در حالي که: "انبارهاي کارخانجات داخلي پر از شکر است و دولت شکرهاي توليدي کارخانجات داخلي را نمي خرد" کارخانه داران در برابر کشاورزان بده بالا آورده و مجبور شده اند براي "پرداخت بدهي خود به کشاورزان و طلبکاران از بانک هايي که بالاي 24 درصد سود مي گيرند پول دريافت کنند تا بتوانند واکنش هاي مردمي را پاسخ دهند." [بزرگيان، عضو کميسيون صنايع و معادن]

بهمن دانايي، دبير انجمن صنفي کارخانه‌هاي قند ايران علت اين وضعيت را در جاي ديگر مي بيند: "به نظر مي‌رسد واردات شکر توسط دولت با هدف ذخيره‌سازي صورت مي‌گيرد." او اما مي پرسد: "آيا توليدکننده بايد هزينه اين ذخيره‌سازي را بپردازد؟" [گفت و گو با ايسنا] اما علت اصلي اين واردات بي رويه چيست؟ آيا "ذخيره سازي" براي روزهاي دشوار، همه جواب است يا جواب هاي ديگري هم وجود دارد؟ آقاي دانايي در پاسخ با يادآوري اين نکته که "حضور افراد غير متخصص در واردات شکر، دلال‌پروري به دنبال دارد" مي گويد: "در سايت گمرک اسامي شرکت‌هاي وارد کننده اين محصول اعلام شده است که نام دو شرکت غيرمتخصص در ميان ده واردکننده برتر ديده مي‌شود."

به زبان ديگر"صنعت قند در سال‌هاي گذشته تحت انحصار بوده است نه حمايت". وضعيتي که موجب شده توليدات کارخانه بزرگ نيشکر هفت تپه روي دست کارگران بماند و سود شکر وارداتي به جيب کساني برود که بيش از بيست و چند سال است انحصار ورود شکر را در اختيار دارند." آن هم در حاليکه "شکر داخلي با استانداردهاي جهاني همخواني دارد و داراي کيفيت مطلوبي است" اما "در بررسي‌هاي انجام شده مشخص شد يک نوع شکر خام و تصفيه نشده با نام شکر سفيد برزيلي در بازار توزيع شده که غيربهداشتي است."[ دبير انجمن صنفي کارخانه‌هاي قند ايران]

همزمان"شرايط صادرات شکر هم نامناسب است" و "با قيمت‌هاي دامپينگ شده جهاني که کمتر از قيمت تمام شده داخلي است امکاني براي صادارت اين محصول نيست". [گفت و گوي دبير انجمن صنفي کارخانه‌هاي قند ايران با ايسنا]

و تمام اينها به اين علت که: "در قضيه واردات شکر افرادي وارد شده اند که سود جويي صريح و بي ملاحظه اي دارند و متاسفانه سازمان بازرسي هم روي اين قضيه کار نکرده است البته بايد اين قضيه بررسي شود". [احمد بزرگيان، عضو کميسيون صنايع و معادن]

آقاي بزرگيان بحث را بيشتر مي شکافد: "متاسفانه واردات شکر به وسيله کساني صورت مي گيرد که نه در اين کار هستند و نه مسئوليت خاصي در جهت تامين شکر مورد نياز دارند".

کساني که در واقع مافياي بزرگ شکر در کشور را شکل مي دهند و"دولت،سازمان بازرسي و ستاد مبارزه با قاچاق کالا" بايد نام آنان راببرند تا بتوان "جلوي معضل شکر را در کشور گرفت."

اما دولتي که رئيسش مرتب از مافيا ها و افشاي نام آنها سخن مي گويد، چنين قصدي ندارد. از همين روست که آنان با خيال راحت به کار خويش ادامه مي دهند و در حاليکه "وقتي در بازارچه عمده فروشي طاهري خيابان انبار نفت تهران براي خريد شکر مراجعه مي کني از شکر توليد داخل خبر چنداني نيست اما تا جائيکه پول جيب مشتري اجازه خريد بدهد مي توان شکر خارجي توليد کشورهاي برزيل ، هند ، انگلستان ، تايلند، کوبا و ترکيه را با قيمت هرکيلو 400 تا 420 تومان خريداري و به خرده فروشي منتقل کرد." [اکو نيوز]

وضعيتي که "موجب بحراني شدن توليد و ورشکستگي روز به روز توليد کنندگان شکر شده است". [بهمن دانايي]